Zgodnie z nowymi rozwiązaniami, które obowiązują od 1 października 2020 r nowy plik JPK VAT zawiera obowiązek stosowania dodatkowych oznaczeń dla niektórych kategorii dostaw i usług.

Oznaczenia te (kody GTU) określają przynależność sprzedawanych towarów i usług do jednej z 13 grup a ich stosowanie spoczywa na czynnych podatnikach VAT.

Jednym z takich oznaczeń jest kod GTU 06.

Kiedy stosuje się kod GTU 06

Kod GTU 06 w rozliczeniach z fiskusem stosują dostawcy urządzeń elektronicznych oraz części i materiałów do nich. Dotyczy to wyłącznie artykułów określonych w poz. 7-9, 59-63, 65, 66, 69 i 94-96 załącznika nr 15 do ustawy o VAT. Ich listę przedstawiamy poniżej:

• tonery bez głowicy drukującej do drukarek do maszyn do automatycznego przetwarzania danych

• kasety z tuszem bez głowicy do drukarek do maszyn do automatycznego przetwarzania danych

• kasety z tuszem i głowicą drukującą do drukarek do maszyn do automatycznego przetwarzania danych, tonery z głowicą drukującą do drukarek do maszyn do automatycznego przetwarzania danych

• folia typu stretch

• procesory

• komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych

• dyski twarde

• telefony komórkowe w tym smartfony

• konsole do gier wideo (w rodzaju stosowanych z odbiornikiem telewizyjnym lub samodzielnym ekranem) i pozostałe urządzenia do gier zręcznościowych lub hazardowych z elektronicznym wyświetlaczem – z wyłączeniem części i akcesoriów

W związku ze stosowaniem kody GTU 06 pojawiły się wątpliwości które postaramy się wyjaśnić poniżej:

• Kod GTU 06 stosuje się przy dostawie sprzętu nowego i używanego.

• Jeżeli folia typu strecz wykorzystywana jest wyłącznie do pakowani towaru będącego przedmiotem dostawy, nie oznaczamy dostawy kodem GTU 06.

• W przypadku przeznaczenia sprzętu na cele osobiste lub darowizny (gdy dana czynność nieodpłatna zrównana jest zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z czynnością odpłatną) nie ma konieczności oznaczenia GTU.

• Jeżeli przedmiotem dostawy jest drukarka/kopiarka z tuszem wmontowanym w towar lub dodanym do sprzedawanego towaru oznaczeń nie powinno się stosować.

• Jeżeli tusz jest elementem promocji i dodawany jest poza drukarką (np. sprzedawany jest za 1 zł do zakupionej drukarki) kod GTU wystąpi.

• Sprzęt wydany w ramach usługi nie musi być oznaczany kodem GTU.

• Sprzęt wydany w ramach reklamacji lub usługa remontowa i naprawy sprzętu nie podlega oznaczeniu kodem GTU.

• Oprogramowanie dostarczane w formie innej niż na dyskach SSD nie podlega oznaczeniu GTU 06.

• W przypadku sprzedaży ratalnej kodem GTU należy oznaczyć dostawę sprzętu, póżniejsze raty nie podlegają oznaczeniu.

W przypadku wątpliwości przy oznaczaniu kodów GTU gotowym rozwiązaniem pomocnym w wyszukiwania mapowań kodów CN/PKWiU/EAN na kody GTU jest Hogart wyszukiwarka kodów GTU, Więcej informacji na temat tego narzędzia znajduje się na stronie: https://www.hba.hogart.com.pl/hogart-wyszukiwarka-kodow-gtu/

Nowe regulacje, które opracował resort zdrowia, a mówimy tu o tzw. podatku cukrowym budzą wiele wątpliwości i problemów praktycznych ze względu na jej konstrukcje i jej zakres. Obowiązek odprowadzania wyżej wymienionej daniny ( teoretycznie nie jest to podatek, choć posiada wiele jego cech) został wprowadzony w życie z dniem 1 stycznia 2021 roku. Z wprowadzonym niedawno podatkiem musimy się jeszcze oswoić i poszerzyć wiedzę na temat kogo on obowiązuje i w jaki sposób trzeba go raportować. Takie pytania przychodzą na myśl kiedy mówimy o nowych regulacjach wprowadzonych przez resort zdrowia, dlatego w tym tekście postaramy się przybliżyć temat podatku cukrowego i rozwiać wszelkie z nim związane wątpliwości.

Skąd w ogóle opłata cukrowa i jaki jej cel?

Dowiadujemy się, że nowa opłata zgodnie z uzasadnieniem ma wykorzystać politykę fiskalną jako narzędzie służące promocji prozdrowotnych wyborów konsumentów. Wpływy z tytułu opłaty od napojów i opłaty dodatkowej będą przekazywane w 96,5% do Narodowego Funduszu Zdrowia, a jej pozostała część, czyli 3,5% do budżetu państwa. Wczytując się w uzasadnienia dotyczące regulacji możemy się również dowiedzieć, że skutkiem wprowadzonych opłat przy informacjach na temat rynku napojów oraz przy prognozowanym wzroście konsumpcji w latach 2016-19, resort zdrowia łączne przychody oszacował na poziomie ok. 3 mld zł rocznie. Teraz nasuwa się pytanie, czy przy wzroście cen za napoje słodzone ten przychód faktycznie będzie tak wysoki, czy jednak ograniczymy konsumpcję napojów słodzonych co automatycznie obniży przychód zasilający Narodowy Fundusz Zdrowia. Jak będzie pokaże nam najbliższy czas.

Kto i kiedy ponosi opłatę cukrową

W tym wypadku musimy się zastanowić nad trzema pozycjami, które mogą determinować obowiązek ponoszenia opłaty związanej z podatkiem cukrowym:

1. pojęcie „wprowadzania na rynek krajowy”,
2. tzw. marki własne i pojęcie „ zamawiającego”,
3. status podmiotów hurt-detal.

Zacznijmy od pojęcia „wprowadzania na rynek krajowy”, czyli zgodnie z ustawą wprowadza na rynek ten, kto sprzedaje do pierwszego punktu sprzedaży detalicznej jednocześnie nie będąc punktem sprzedaży detalicznej, lub ten, kto jest producentem, zamawiającym, nabywcą wewnątrzwspólnotowym albo importerem jednocześnie prowadząc sprzedaż detaliczną oraz każdy kto prowadzi sprzedaż do podmiotu jednocześnie prowadzącego sprzedaż detaliczną i hurtową. W skrócie można powiedzieć, że w tym wypadku opłaty powinien ponosić każdy kto kolokwialnie mówiąc ma pierwszą styczność z produktem, który zostaje wprowadzony do sprzedaży.

Jeśli mowa o markach własnych i pojęciu „zamawiającego” ustawa nakłada obowiązki na obydwie strony relacji handlowej, czyli na „zamawiającego”, który zamawia napój o konkretnej i określonej recepturze i sprzedaje pod swoją marką, natomiast producent go produkuje. Obowiązki obydwu stron wyglądają następująco: na producencie ciąży obowiązek zgłoszenia faktu zawarcia umowy do naczelnika Urzędu Skarbowego, a na „ zamawiającym” ciąży obowiązek doliczenia i odprowadzenia opłaty.
Stwierdzenie to rodzi wątpliwości związane z poufnością danych, ponieważ zgłaszając do US fakt zawarcia umowy z „zamawiającym” producent jest zobowiązany do podania wszelkich danych na jego temat, czyli min. dane kontaktowe jak również dane dotyczące składu napojów. Kolejną budzącą wątpliwość sprawą jest przepis mówiący o tym, że producent jest zobowiązany do zgłoszenia zawarcia umowy z zamawiającym w dniu odprowadzenia opłaty. Tu rodzi się pytanie skąd producent ma wiedzieć kiedy zamawiający odprowadzi wyżej wymienioną opłatę. Z tego wynika, że obydwie strony powinny ustalić jakieś wspólne założenia kiedy zamawiający taką opłatę odprowadzi, a producent zgłosi fakt zawarcia z nim umowy.
Następna wątpliwość dotyczy różnicy pomiędzy składem faktycznym receptury napoju, a tym, co się znajduje na jego etykiecie. Ustawa mówi o tym, że producent ma zgłosić zawarcie umowy z „zamawiającym” oraz informacje dotyczące produktu w zakresie niezbędnym do odprowadzenia opłaty zgodnie z tym, co jest na etykiecie produktu. Natomiast umowa zawarta pomiędzy producentem i „zamawiającym” najczęściej zawiera dokładną recepturę napoju, a nie zaokrąglone wartości, które potem występują na etykiecie, co może utrudnić producentowi zgłoszenie wymaganych danych do urzędu.

Ostatnią pozycją, nad którą trzeba się zastanowić jeśli mowa o tym kto jest zobowiązany do odprowadzania podatku cukrowego, to status hurtowników – detalistów.
Według rozporządzenia hurtownicy-detaliści powinni być zwolnieni z opłaty, ponieważ ustawa jasno mówi o tym, że ponoszą opłatę od wszystkich napojów podmioty, które im te produkty sprzedają, a za tym idzie fakt, iż hurtownicy-detaliści są zwolnieni z obowiązku raportowania o sprzedaży napojów tylko w momencie jeżeli są pewni, że ich dostawca poniósł opłatę podatkową. Jeśli jednak zdarzy się, że dostawca nie poniósł wyżej wymienionej opłaty spada ona na następny komponent tego łańcucha sprzedażowego.

Od czego i jak naliczać opłaty cukrowe?

Jak mówi ustawa opłatę ponosimy w wypadku sprzedaży napojów i syropów mieszczących się w klasach 10.23 10.89 oraz w dziale 11 PKWiU oraz napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami, lub disacharydami, środków spożywczych zawierających te substancje, substancji dodatkowych i napojów zawierających kofeinę lub taurynę.

Sposób naliczania opłaty posiada dwie składowe: stałą i zmienną. Pierwsza z nich wyniesie 0,50 zł za litr w sytuacji, kiedy zawartość substancji słodzącej nie przekracza 5 g na 100 ml napoju. Druga część wyniesie 0,05 zł za każdy gram cukru lub słodzika powyżej tej granicy. Opłata nie obejmie napojów z zawartością soków owocowych i warzywnych powyżej 20 proc. oraz izotoników. Jednocześnie napoje energetyzujące (zawierające np. taurynę i kofeinę) będą obciążone dodatkową opłatą w wysokości 10 gr za litr. Naliczając opłatę zawartość cukrów zaokrąglamy w górę do jednego grama na 100 ml napoju. Dodatkowo w ustawie jest mowa o tym, że opłata może wynosić maksymalnie 1,2 zł na litr napoju. Jeżeli mamy sytuację kiedy po przeliczeniu i dodaniu wszystkich składowych suma opłaty będzie wyższa, niż 1,2 zł wartość tą obniżamy do tej maksymalnej kwoty, która może wynieść na litr napoju.

W nowej ustawie rząd doprecyzował napoje, które będą wyłączone z odprowadzania od nich nowego podatku cukrowego, a są nimi: wyroby medyczne, suplementy diety, żywność specjalnego przeznaczenia medycznego, wyroby akcyzowe, czyli napoje alkoholowe oraz wyroby, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy jednak pamiętać, że jeżeli mowa o suplementach diety i jakiś napój kwalifikujemy pod tę kategorię fakt ten trzeba niezwłocznie zgłosić do głównego inspektora sanitarnego.
Jeżeli mamy styczność z sokami, w których cukry występują naturalnie należy pamiętać, że owszem są te napoje zwolnione z opłaty natomiast tylko wtedy kiedy udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej, niż 20 proc składu surowcowego, a zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, oraz wyłączone z opłaty są napoje izotoniczne, w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Żeby prawidłowo obliczyć wysokość opłat należy wziąć pod uwagę każdy aspekt świadczący o tym czy dany produkt podlega pod opłatę, czy też jest z niej zwolniony. Trzeba się zastanowić czy nasz napój zawiera cukry występujące w nim naturalnie czy są może one dodane, czy sok stanowi 20% składu surowcowego, czy produkt jest roztworem węglowodanowo-elektrolitowym oraz czy zawartość cukrów występująca w tych napojach jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml produktu. Jest to wiele zmiennych, o których należy pamiętać i w tym wypadku bardzo pomocne są programy komputerowe przeznaczone do obliczenia tego typu podatku.

Jak i w jakim zakresie raportować opłaty cukrowe?

Każdy kto jest zobowiązany do zaraportowania opłat cukrowych i ich uiszczenia musi to zrobić do 25. dnia po miesiącu, którego ta informacja dotyczy i skierować ją do właściwego Urzędy Skarbowego. Dodatkowo w ustawie otrzymujemy informację, że deklarację możemy składać tylko i wyłącznie drogą elektroniczną przez aplikację do tego stworzoną, która może być podpisana podpisem kwalifikowanym. Informacja CUK-1 została podzielona na część informacyjną i analityczną oprócz tego musimy wykazać podstawowe dane takie jak, okres sprawozdawczy, dane podmiotu składającego informację, czy jest to złożenie informacji czy też jej korekta oraz właściwy US.

W części informacyjnej deklaracji jesteśmy zobowiązani do wskazania grupy, w której znajduje się dany rodzaj napoju. W części analitycznej musimy zawrzeć zestawienie faktur, które dokumentują sprzedaż danych produktów.
Trudności w dobrym zaraportowaniu i obliczeniu wysokości podatku poniekąd zmusiły branżę informatyczną do stworzenia odpowiedniego programu, który właśnie ma nam pomoc przy składaniu informacji dotyczących opłat cukrowych.

Rozwiązanie IT proponuje nam firma Hogart, która stworzyła program właśnie służący do raportowania i naliczania podatku cukrowego za pomocą tabeli mapowań i oznaczeń w systemie.
Aby program Hogart Podatek Cukrowy mógł nam prawidłowo naliczyć opłatę musimy w nim uwzględnić dane dotyczące produktu, które w odpowiedni sposób go sklasyfikują w systemie ERP lub tabeli mapowań. Mowa tu o takich informacjach jak procent soku zawarty w napoju, czy jest to napój zawierający taurynę lub kofeinę, ile gram cukru znajduje się w napoju, czy są to może wyroby, które nie podlegają pod podatek itp.

Program Hogart Podatek Cukrowy został stworzony tak, aby podatnik w jak najłatwiejszy i przejrzysty sposób mógł przygotować prawidłową, kompletną i gotową do wysyłki w formacie XML deklarację dotyczącą opłaty cukrowej.

Oznaczenie pozycji GTU służące identyfikacji poszczególnych transakcji jest elementem nowego Jednolitego Pliku Kontrolnego JPK VAT. W nowym JPK towary lub usługi, należące do jednej z trzynastu grup towarowych, będą musiały mieć przypisane właściwe kody GTU.

Oznaczenia w nowym JPK są niewątpliwie wyzwaniem przy rozliczeniach podatkowych.

Czego dotyczy i kiedy powinno się stosować kod GTU 09

W wykazie kodów GTU znajdującym się w rozporządzeniu Ministra Finansów Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, kod GTU 9 dotyczy:

• dostawy leków oraz wyrobów medycznych

• produktów leczniczych,

• środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego

objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.).

Art. 37av ust. 1 mówi, że: “Przedsiębiorca zgłasza Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu zamiar:

• wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

• zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, zawartych w wykazie, o którym mowa w ust. 14.”

Obowiązek stosowania kodu GTU od 1 października 2020 spoczywa więc na czynnych podatnikach VAT, którzy dokonują dostaw określonych leków oraz wyrobów medycznych.

Ponieważ w przypadku kodu GTU 9 powstało sporo wątpliwości, poniżej postaramy się wyjaśnić najważniejsze z nich i podsumować co wiemy na temat nowego obowiązku nałożonego na przedsiębiorców.

Ustawodawca zawęził grupę leków, wyrobów niemedycznych i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia objętych obowiązkiem oznaczania kodami GTU wyłącznie do takich, które muszą być zgłaszane w momencie wywozu z RP lub zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poz terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Obowiązek ten dotyczy wyłącznie wyrobów zawartych w wykazie wyrobów zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzonym przez Ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie informacji przekazywanych przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego (tzw „lista antywywozowa”)

Wykaz leków zagrożonych dostępnością można sprawdzić w obwieszczeniu w dzienniku urzędowym Ministra Zdrowia publikowanym co najmniej raz na dwa miesiące. GTU 09 musi być stosowany we wszystkich przypadkach kiedy produkt znajduje się na liście. Leki oraz inne substancje i wyroby nie znajdujące się na liście nie muszą być oznaczane kodami GTU.

W odpowiedziach na wątpliwości podatników MF wyjaśniło że:

• oznaczeniu podlegają również faktury korygujące wystawione do faktur otrzymanych przed 1 października

• gdy jednak pierwotna faktura sprzed 1 października zawierała towary i usługi, które według nowych przepisów są objęte GTU, a korekta dotyczy tylko towarów i usług nie objętych GTU, nie ma obowiązku oznaczania faktury korygującej

• oznaczenia dotyczą również faktur sprzed 1 października, jeżeli będą wykazywane w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od tego dnia.

Zgodnie z informacją Ministerstwa Finansów kod GTU 9 dotyczy także faktur wystawionych przed dostawa leków. Nawet jeśli w momencie jej wystawienia, leki nie były wymienione na tak zwanej „liście antywywozowej” ale znalazły się tam w momencie dostawy. Termin wystawienia faktury nie powoduje automatycznie powstania obowiązku oznaczenia transakcji kodem GTU 9. Kluczowe w tym wypadku jest występowanie produktu na liście w terminie powstania obowiązku podatkowego.

Oznaczeniu kodem GTU 09 nie podlegają leki wykorzystane w trakcie zabiegów i usługi. Również nieodpłatne przekazanie leków np. w celu wsparcia organizacji pożytku publicznego nie jest musi być oznaczane kodem 09.

Dostawy prywatne dokonywane za pomocą faktur, na rzecz osób nie będących podatnikami VAT a także przekazywanie leków refundowanych poprzez dostawę nieodpłatną (faktura wystawiona na kwotę 0 zł lub na wartość leku po odjęciu kwoty refundowanej) podlegają oznaczeniom kodem GTU. Natomiast otrzymanie dotacji która nie jest dokumentowana fakturą VAT (nie stanowi sprzedaży w rozumieniu art 2 pkt 22 ustawy o VAT) nie podlega pod dodatkowe oznaczenie GTU_09)

W przypadku faktur obejmujących dostawę leków znajdujących się w wykazie i poza nim, kodem GTU oznaczana jest cała faktura. Możliwe jest rozdzielenie dostawy na dwie faktury, jedna będzie zawierała leki objęte wykazem a druga leki spoza wykazu. W tym przypadku kodem 09 w JPK_V7 oznaczona będzie tylko ta pierwsza.

Obowiązek oznaczania kodem GTU 9 w nowym JPK V7 dotyczy także faktur zaliczkowych i końcowych, nawet jeśli faktura końcowa zostanie wystawiona do faktury zaliczkowej, dla której obowiązek podatkowy powstał przed 1 października 2020 r. W tym przypadku fakturę końcową wystawioną po 1 października należy oznaczyć kodem GTU.

Na fakturach wystawianych przez podmioty dokonujące dostaw nie ma obowiązku oznaczania kodów GTU. GTU 9 musi występować wyłącznie w pliku JPK V7. Ale podanie numeru kodu GTU na fakturze nie jest błędem i nie musi być korygowane. Nabywca leków nie raportuje kodu GTU, jest to obowiązek spoczywający wyłącznie dostawcy.

Ponieważ brak oznaczenia kodów GTU w JPK V7 jest zagrożone sankcją grzywny 500 zł za każde uchybienie, warto aby dostawca na bieżąco monitorował wykaz wyrobów zagrożonych brakiem dostępności. Zmiana w wykazie będzie jednoznacznie skutkowała koniecznością kontroli GTU na dzień powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Nowe przepisy ciągle budzą wątpliwości wśród przedsiębiorców. Właściwe oznaczanie faktur nie jest tak oczywiste jak by się wydawało. Wśród wielu rozwiązań przygotowanych przez Hogart, w przypadku wątpliwości związanych z właściwym stosowaniem kodów GTU, na uwagę zasługuje Wyszukiwarka Kodów GTU.

Narzędzie to stworzone zostało z myślą o wyszukiwaniu mapowań kodów CN/PKWiU/EAN na kody GTU. Umożliwia ono wyszukiwanie informacji wg fragmentów kodów jak i nazw produktów. Dzięki mapie można szybko wyszukać informacje, odnaleźć mapowania kodów produktowych na GTU, czy zidentyfikować, że pewne kody nie wskazują jednoznacznie na nową kodyfikację GTU, a tym samym, że sprawa wymaga dodatkowej identyfikacji.

Zaleta naszego rozwiązania jest niewątpliwie możliwość oszczędzenia czasu w analizowaniu wymagań raportowych.

1 stycznia 2020 weszła w życie ustawa o zatorach płatniczych. Ustawa nakłada obowiązek raportowy na przedsiębiorców o stosowanych terminach zapłaty w transakcjach handlowych. . Pierwszy raport, za rok 2020, należy wysłać do 1 lutego 2021. Zobacz kogo dotyczy obowiązek raportowania oraz co powinno zawierać sprawozdanie.

Podmioty zobowiązane do przekazania sprawozdania

• podatnicy (inni niż podatkowe grupy kapitałowe), u których wartość przychodu uzyskana w roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym roku kalendarzowego;
• podatkowe grupy kapitałowe (bez względu na wysokość osiągniętych przychodów).

Co powinno zawierać sprawozdanie

Sprawozdanie powinno zawierać:

1. firmę (nazwę) i numer identyfikacji podatkowej;
2. wartość świadczeń pieniężnych otrzymanych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie:
   • nieprzekraczającym 30 dni,
   • od 31 do 60 dni,
   • od 61 do 120 dni,
   • przekraczającym 120 dni – od dnia wystawienia faktury lub rachunku potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi;
3. wartość świadczeń pieniężnych spełnionych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie:
   1. nieprzekraczającym 30 dni,
   2. od 31 do 60 dni,
   3. od 61 do 120 dni,
   4. przekraczającym 120 dni – od dnia wystawienia faktury lub rachunku potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi;
4. wartość świadczeń pieniężnych nieotrzymanych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie określonym w umowie oraz udział procentowy tych świadczeń w całkowitej wartości świadczeń pieniężnych należnych temu podmiotowi w tym roku;
5. wartość świadczeń pieniężnych niespełnionych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie określonym w umowie oraz udział procentowy tych świadczeń w całkowitej wartości świadczeń pieniężnych, do których spełnienia zobowiązany jest ten podmiot w tym roku.

Jak  i kiedy należy wysłać sprawozdanie

Pierwsze sprawozdanie, za rok 2020, należy przekazać do 1 lutego 2021 za pośrednictwem formularza elektronicznego na stronie www.biznes.gov.pl.

Jeżeli potrzebujesz pomocy z przygotowaniem sprawozdania, zapraszamy do współpracy. Mamy przygotowany ten typ sprawozdania zintegrowany z najpopularniejszymi systemami ERP.

Od 1 stycznia obowiązuje ustawa wprowadzająca tzw. podatek cukrowy. W rzeczywistości są to to nowe zobowiązania finansowe dla przedsiębiorców, które dotyczą napojów posiadających w swoim składzie cukier i jego pochodne, taurynę, kofeinę oraz napojów alkoholowych, których objętość nie przekracza 300 ml.

Z poniższego tekstu dowiesz się czym jest podatek cukrowy, które produkty są nim objęte, kogo on obowiązuje oraz przedstawimy jak w łatwy sposób obliczyć należny podatek dla danego produktu.

Na początku doprecyzujmy samo pojęcia podatku cukrowego. De facto mamy do czynienia z dwiema opłatami – opłata cukrowa i opłata alkoholowa.

Opłata cukrowa dotyczy wszystkich napojów które w swoim składzie mają cukier lub jego pochodne, taurynę lub kofeinę, dokładnie są to produkty ujęte w Polskiej klasyfikacji wyrobów i usług w klasach 10.32, czyli soki z owoców i warzyw i 10.89 pozostałe artykuły spożywcze nigdzie indziej nie sklasyfikowane oraz  w dziale 11 PKWIU napoje.

W ich składzie ma znaleźć się co najmniej jedna pozycja opisywana w ustawie czyli cukier, określone substancje słodzące, kofeina, tauryna (są to napoje gazowane i niegazowane, nektary, soki, napoje energetyzujące, napoje izotoniczne, wody smakowe) – z wyłączeniem substancji ,występujących w nich naturalnie (przez substancje występujące naturalnie rozumiemy substancje które nie zostały do produktu dodane celowo ale są w jego składzie wskutek naturalnego występowania np. Cukry w owocach lub kofeina zawarta w naparze z kawy).

Wysokość podatku cukrowego i co on obejmuje

Nowy podatek składa się z dwóch części – stałej i zmiennej. Pierwsza z nich wyniesie 0,50 zł za litr w sytuacji, kiedy zawartość substancji słodzącej nie przekracza 5 g na 100 ml napoju. Druga część wyniesie 0,05 zł za każdy gram cukru lub słodzika powyżej tej granicy. Opłata nie obejmie napojów z zawartością soków owocowych i warzywnych powyżej 20 proc oraz izotoników. Jednocześnie napoje energetyzujące (zawierające np. taurynę i kofeinę) będą obciążone dodatkową opłatą w wysokości 10 gr za litr. Opłata cukrowa zacznie obowiązywać już z początkiem przyszłego roku.

Jeżeli chodzi o opłatę związana ze sprzedażą napojów alkoholowych o objętości poniżej 300 ml będzie ona dotyczyć tylko przedsiębiorców sprzedających napój alkoholowy przeznaczony do spożycia poza miejscem sprzedaży. Wysokość owej opłaty ma wynosić 25 zł od litra stuprocentowego alkoholu sprzedawanego w „ małpkach” czyli opakowaniach o objętości do 300 ml. W praktyce oznacza to, że podatnik będzie płacił 1 zł od 100 ml małpki 40-procentowej, 2 zł od 200 ml małpki 40-procentowej, i 88 gr od 200 ml małpki wina 14-procentowego.

W nowej ustawie rząd doprecyzował napoje, które będą wyłączone z odprowadzania od nich nowego podatku cukrowego, a są nimi: wyroby medyczne, suplementy diety, żywność specjalnego przeznaczenia medycznego, preparaty do początkowego żywienia niemowląt, preparaty do dalszego żywienia niemowląt, wyroby akcyzowe, czyli napoje alkoholowe, napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20 proc składu surowcowego a zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, napoje izotoniczne, w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju oraz wyroby, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Kogo dotyczy podatek cukrowy i czemu ma służyć?

Podatek cukrowy tak naprawdę obejmuje producentów napojów oraz hurtownie zaopatrujące sklepy do sprzedaży detalicznej, czyli teoretycznie opłata nie obejmuje konsumenta. Jednak jak wiadomo, jeżeli producent napojów, czy tez hurtownia podniesie ceny sprzedaży napojów do sieci sklepów z racji podwyższonych kosztów podatkowych to automatycznie napój w sprzedaży detalicznej będzie droższy co oznacza, że i tak w rezultacie konsument poniesie koszty nałożonych przez rząd podatków. Celem aparatu administracyjnego jest dbanie o zdrowie Polaków, które również ma przyczynić się do walki z otyłością oraz zmniejszyć prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę. Jest to oficjalne stanowisko resortu zdrowia, do którego zresztą znaczna część z opłaty cukrowej wpłynie.

Rozliczenia opłat i kary za niezapłacenie podatku.

Obowiązek opłaty cukrowej wchodzi od 1 stycznia 2021 roku wraz ze sprzedażą pierwszych napojów do sprzedaży detalicznej co oznacza że przedsiębiorca wraz z pierwszymi dostawami napojów do sieci sklepów ma obowiązek rozliczania podatku z Urzędem Skarbowym do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy informacja. Opłatę należy przekazywać na rachunek właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Jeżeli chodzi o nieterminowe opłaty, urzędnik ma prawo ustalić dodatkową opłatę w wysokości odpowiadającej 50% kwoty należnej opłaty.

Inaczej wygląda sprawa rozliczeń podatku „od małpek”, w tym przypadku podatnik ma obowiązek rozliczać się do końca miesiąca następującego po zakończeniu półrocza, opłatę należy przekazywać na rachunek właściwego naczelnika urzędu skarbowego. W przypadku niezapłacenia podatku zostaje doliczona kara 2000 zł dla przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż alkoholu do 18 proc oraz kara 11 250 zł dla przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż alkoholu powyżej 18 proc.

Opłata cukrowa oraz sankcja finansowa za jej nieuiszczenie w terminie będą stanowić przychód NFZ (w 96,5 proc.) oraz dochód budżetu państwa (w 3,5 proc.). Natomiast wpływy z opłaty dotyczącej napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml oraz sankcji finansowych za jej nieuiszczenie w terminie będą stanowić w 50 proc. dochód gmin, na terenie których jest prowadzona sprzedaż napojów alkoholowych, a 50 proc. przychód NFZ.

Jak widać obliczanie należnych opłat nie jest takie łatwe i może przedsiębiorcą przysporzyć wiele problemów.

Firma Hogart wyszła na przeciw producentom i hurtownikom tworząc program do obliczania opłat cukrowych i napojów alkoholowych o objętości jednostkowej do 300 ml – Hogart Podatek Cukrowy. W programie uwzględnione zostały wszystkie parametry, które mają wpływ na ostateczną wysokość podatku. System wykorzystuje tabele mapowań dzięki czemu dokonuje kompletnej kalkulacji podatku oraz automatyzuje proces tworzenia deklaracji podatkowych.